عدس از قديمي ترين منابع غذايي گياهي بشر است و عمر آن به قدمت تاريخ كشاورزي است. از عدس هم در قرآن (سوره بقره آيه 61) و هم در انجيل نام برده شده است. وجود بقاياي دانه هاي عدس در مقابر مصري به 2300 سال قبل از ميلاد مسيح مي رسد. كشت آن در مصر، جنوب اروپا و غرب آسيا در قديم رواج داشته و از اين مناطق بعداً به شمال اروپا، هندوستان، چين و بطرف غرب تا اتيوپي پراكنده گرديده است.